Stórsvartn: Stórsvartn va ęn fúllbrá mann, fasta’nn satt i sorgjen; smaka, de gjórd’n no allder e grann, brǿmoła’nn låg i korgjen. Døttre, de há’n no fíre o fęm, móra hó ått no alla dęm; móra va ei dáme, døttrinn útav sáme.
|
Tóre: Tóre hann va ęn drykkjinn mann, sló ęn skrall ni bórde; kjęringja upp frå rokkja sprang, spórd ette kva’n Tóre gjórde. — «Gałinn ha é vore, vǽr vill é błí, slík ha é vore heile mí tí; — slík vill é błí te ennes! Slík vill é błí te ennes!»
|