|
Stórsvartn:
Stórsvartn va ęn fúllbrá mann,
fasta’nn satt i sorgjen;
smaka, de gjórd’n no allder e grann,
brǿmoła’nn låg i korgjen.
Døttre, de há’n no fíre o fęm,
móra hó ått no alla dęm;
móra va ei dáme,
døttrinn útav sáme.
|
Tóre:
Tóre hann va ęn drykkjinn mann,
sló ęn skrall ni bórde;
kjęringja upp frå rokkja sprang,
spórd ette kva’n Tóre gjórde.
— «Gałinn ha é vore, vǽr vill é błí,
slík ha é vore heile mí tí; —
slík vill é błí te ennes!
Slík vill é błí te ennes!»
|
