Reingjelding eller reinkastrering blir utført på hannreinar, gjerne i treårsalderen, som skal trenast opp til kjørerein, og dessutan ofte òg andre hannreinar som skal vara med på å skapa ro i större reinflokkar. Tradisjonelt har reingjelding vorte utført ved at ein bit over testiklane med for- og hjørnetenner til sædstrengene sprikk med eit hørbart knepp, og deretter mosar sund testiklane mellom fingrane. To fordeler med denne metoden er at skinnet ikkje blir punktert, noko som minskar infeksjonsfaren; og at testikkelvevet til ein viss grad er intakt, slik at ein viss grad av testosteronproduksjon framleis kan finne stad. Reinen viser gjerne tekn til å vara ovel i to–tre dagar etter inngrepet.[1] Frå andre halvdelen av 1900-talet har denne metoden vorte olovlig, og i dag föregår gjeldinga normalt med burdizzo-tong, som knusar vevet i sædstrengen.[2]
Fotnotar
- ↑ Rönnow, Carlo: Renskötseln hos Arjeplogs fjällsamer med särskild hänsyn till Arjeplogs lappby : naturgeografiska förutsättningar och utformning. (Meddelanden från Lunds Universitets Geografiska Institution; 219) 1944.
- ↑ Ot.prp. nr. 68 (1999-2000), 3.2.2.: Kastrering
Pekarar