|
Siste artikkel
Kugl eller kigl ( jid. קוּגל), òg skreve kugel, er ein asjkenazisk pudding. Dei to mest kjente typane kugl er buljbekugl, eller potetpudding, og lokshnkugl, eller eggnudel-pudding. Kugl blir særleg servert på shabbes ( sjabbát) og jontev ( jom tob). Ein variant for peisech ( pesaḥ) er matsekugl. Les meir …
Fleire artiklar
Blokkbær ( nyn./ bm. blokkebær) eller skinntryte ( Vaccinium uliginosum) er ein dvergbusk i samma slekta som blåbær, tyttebær og tranebær. Blokkbær liknar mykje på blåbær, men skil seg blant anna ut med at busken har brun bark heller enn grøn, at blada har glatte kantar og tydelig bleikare underside, og at fruktkjøttet er fargelaust til kvitaktig heller enn raudlilla til svart. Les meir … Krekling eller krækjebær ( Empetrum nigrum) er ei lita, eviggrøn plante i kreklingslekta i lyngfamilien. Ho er kjent for dei blåsvarte, etande bæra sine. Planta trivst i myrområde, høgfjell og i gran- og furuskog. I Norge er arten svært utbreidd heilt opp til 1 800 moh. I Nord-Norge er bæra til krekling kjent som krøyk, krøkebær eller krykkjebær. Bæra har lite smak, men eignar seg godt til å laga saft eller gelé. Les meir …
Tørrfisk ( nyn. turrfisk; nyn./ bm. tørrfisk; sv. torrfisk; da. tørfisk) eller stokkfisk ( sv. stockfisk; da. stokfisk) er osalta fisk som er naturlig tørka av sol og vind på hjell eller, sjeldnare, tørka inne i eigne tørkeri. Å tørke mat er den eldste kjente konserveringsmetoden i verda, og tørka fisk er haldbar på årsvis. Metoden er billig òg — det kan gjerast av fiskaren sjølv, og det gjer fisken enklare å transportere til marknaden. Tørking av fisk er kjent frå gamle tider i Norge; ordet « torsk» kjem frå det norrøne þurskr, som er ei ihoptrekt form av þurrfiskr (‘tørrfisk’). Tørrfisken er den vara Norge har eksportert lengst, og han er, attmed råoljen, naturgassen og inntektene frå handelsfloten, den samfunnsøkonomisk mest lønsame eksportvara gjenom hundreåra. Fisk som er salta og flattørka blir kalla kleppfisk. Les meir …
Kleppfisk ( bm. klippfisk, sv. klippfisk/ kabeljo, da. klipfisk) er salta og tørka fisk av torskefamilien. Det mest tradisjonelle fiskeslaget er torsk, men hyse (kolje), lange, brosme og sei blir òg bruka. Kleppfisk er eit langt meir foredla produkt enn tørrfisk: Tørrfisken er ikkje salta og blir hengt på hjell til tørking; medan kleppfisken er gjenomsalta, flattørka og pressa fisk. Tradisjonelt har kleppfisken vorte tørka på kleppar (reinflekte svaberg), men i nyare tid har det vorte vanlegare å tørke kleppfisken i innadørs tørkeanlegg. Les meir …
Ein middagskvil eller ei dugurdskvile, oftast kalla siesta ( sp.) i samband med spansk og latinamerikansk kultur, er namnet på ein meir eller mindre kort sømn og generell pause tidlig på ettermiddagen i ymse kulturar. Middagskvilen finn gjerne stad rett etter eit kraftig måltid midt på dagen og kan vara frå ein knapp halvtimes tid og opptil eit par timar. I etterkant av middagskvilen er det gjerne ein kopp te eller kaffe og kanskje eit lett måltid före arbeidsdagen fortsett. I Spania og i spanskspråklige deler av Latin-Amerika varar siestaen, inkludert middagsmaten, gjerne frå klokka tolv til tre på ettermiddagen. Les meir … |
.jpg)
